Bizitzan egun onak, egun txarrak, garai hobeak, garai ez hain onak... izaten dira. Gaur egun tristea da, bai, argitsu dagoena ere, nire baitan ilun sentitzen dut. Lagunak, familia, ikaskideak, lankideak denak urrun daude, oso urrun. Ardi galdu bakartia naiz handi geratzen zaidan mendi zabalean.
Lau urtez nire bizitzaren parte eta gertu sentitu dudan pertsona hori ere, orain ikusi eta arrotz bilakatu da gauetik egunera, kartzelako kristal baten aurrean egongo bagina bezala, ikusi bai, hitz egin bai, baina ezin ukitu, ezin besarkatu eta ezin mosu eman. Ezezaguna da orain, ez da eraikitako mendi hotz isolatu honen parte, beste guztiak bezala, bertan, ni baino ez naiz bizi.
No hay comentarios:
Publicar un comentario